යන එන උදවිය

Pages

Friday, October 29, 2010

බඹර වළල්ල: ශ්‍රී ලාංකීය සිනමාවේ වයිටි ටයිගර්


බඹර වළල්ල චිත්‍රපටිය අපේ සමාජයේ යථාර්ථයයි පැවසිම අසත්‍යයක් නොවේ. නමුත් එය මේ රටේ මානව හිමිකමි හෝ නීතියේ ආධිපත්‍යය බිදවැටි ඇතැයි පිළිගන්නට අකමැති ඒවා සැගවිමට දත කන පුද්ගලයින්ගේ වෛරයට හෝ මර්ධනයට ලක්විමකි. මේ චිත්‍රපටය අපේ රටේ පවතින නීතිය නොමැතිකම, අරාජිකත්වය මැනවින් නීරුපනය කරයි.
පොඩි එකා සිරගෙදරින් නිදහස්ව ගෙදර එනවිට සිය මහලු මව මානසික රෝගියෙකි. බුදුන්ගේ දේශයයි කියා බෝඩි අලවන පන්සල් පල්ලි දේවාල දකින වාරයක් වාරයක් පාසා වැද නමස්කාර කරන ජනතාව මානසික රෝගින්ට සලකන්නේ කෙසේද?
ගොනමඩිත්තේ පොඩි එකා ප්‍රථමයෙන් අපරාධ වින්දිතයෙකි. නීතිය තමාට පිහිට නොවන බව ඔහු දැන ගනියි. රටේ වැඩිහරියක් තියෙන්නේ අපරාධකරුවන් ආරක්ෂා කරන නීති බව දැන ගැනිමට පොඩි එකාට නීති ඉගෙන ගැනිමටම ඔනෑකමක් නැත. යුක්තියේ දෙවගන ස්ත්‍රී දුෂණයකට දඩුවමි කිරිමට වසර 5ක් හෝ 6ක පමණ කාලයක් ගන්නා බවද ඔහුට අමුතුවෙන් කියාදිය යුතු නැත. නිතිඥයින්ද කල දුටු තැන වල ඉහින පිරිසක් බව ඔහු අසා ඇත. ප්‍රතිඵලය පොඩි එකා නීතිය අතට ගැනිමයි. තම වැඩිමහල් සහෝදරියව දුෂණය කළ බාප්පොචිඡා පොඩි එකා අතින් මැරුමිකයි.
පොඩි එකා සිරගෙදරින් නිදහස්ව ගෙදර එනවිට සිය මහලු මව මානසික රෝගියෙකි. බුදුන්ගේ දේශයයි කියා බෝඩි අලවන පන්සල් පල්ලි දේවාල දකින වාරයක් වාරයක් පාසා වැද නමස්කාර කරන ජනතාව මානසික රෝගින්ට සලකන්නේ කෙසේද? පිස්සා කියන වචනය තවදුරටත් සාරධර්ම ගරු කරන බව කියා ගන්නා සමාජයකට කොතරමි දුරට ගැළපේද?
ආදරය කෙසේවෙතත් විවාහය තීරණය වන්නේ කුලය, ධනය හා බලය මතය. පොඩි එකා තමා හරක් බලා ගන්නා ගෙදර තරුණියට පෙමි කරයි. ඇය ඔහුව ඉතා නින්දිත ආකාරයට ප්‍රතික්ෂේප කරන්නිය. තත්වය දුරදිග ගොස් පොඩි එකා මාරාන්තික තුවාල ලබයි.
තමා වල දාන්නේ මළ මිනිසුන් පමණයි යනුවෙන් කියා ගන්නා මැල් නමි මිනිසා පොඩි එකාගේ රැකවරණයට පැමිණේ. මැල් ස්වාමියා තම පැවැත්ම සදහා ආයුධය කර ගන්නේ පොඩි එකාවයි.
මා අතට වයිටි ටයිගර් කෘතිය කියවිමට ලැබි මාස හයක් හෝ හතක් පමණ වේ. එය මට කියවන්නට කිවේ මගේ පියාය. ඔහුට ඒ පිළිබදව දැන ගැනිමට ලැබි ඇත්තේ ප්‍රවින මානව හිමිකමි ක්‍රියාකාරිකයකු ගෙනි. වයිටි ටයිගර් හි ප්‍රධාන චරිතය තම බෝස්ව මරා පොහොසත් වේ. අවසානයේ පොඩි එකාද මැල් මෙන් මිනි පෙටිටි බිස්නස් එක පටන් ගනි. මේ ඉක්මනින් පොහොසත්විමේ තවමත් අපේ සමාජයේ ඇතමි අපේ අය අනුගමනය කරන ක්‍රමවේදයයි. 
 ලිපියෙහි පූර්ණ අයිතිය: හර්ෂි සි. පෙරේරා

No comments:

Post a Comment